Het Europese onderzoeksbureau Fraunhofer Institute heeft in Stuttgart bij de oplevering van 52 -volgens passiefhuis standaard gebouwde rijtjeswoningen – luchtdichtheidsmetingen verricht. Deze metingen zijn bij 31 van de 52 woningen na 2 jaar nog een keer uitgevoerd. De aanvankelijke luchtdichtheidsmetingen van alle 52 rijtjeswoningen resulteerde in een gemiddelde n50-waarde van 0,37 h-1, terwijl de vervolgmetingen van de 31 woningen een lichte stijging van de gemiddelde n50-waarde van 0,09 h-1 lieten zien. Na de vervolgtesten bleken 5 van de 31 in 2002 gemeten woningen niet meer te voldoen aan de oorspronkelijke luchtdichtheidseis van n50 ≤ 0,6 h-1. Niettemin werd er in vergelijking met ‘standaard’ woningen nog steeds een relatief goed luchtdichtheidsniveau gemeten, namelijk een maximale n50 waarde van 0,9 h-1.
Een meer recente studie van B. Bossard en U.P. Menti dat in juni 2013 op het 8e Internationale BUILDAIR Symposium in Hannover werd gehouden liet geen correlatie zien tussen de mate van luchtdichtheid en de leeftijd van het gebouw. De studie werd uitgevoerd in Zwitserland en had betrekking op luchtdichtheidsmetingen bij 25 gebouwen, uitgevoerd tussen 1996 en 2012, bestaande uit één- en meergezinswoningen, openbare gebouwen en scholen waarvan de meerderheid was gecertificeerd als MINERGIE-P . Bij de meerderheid van de gebouwen werd tussen de eerste en de tweede meting een verschil van minder dan +/-20% waargenomen.
Een ander recent rapport gepubliceerd in 2010 door de NHBC Stichting, liet de resultaten zien van luchtdichtheidsmetingen bij 23 verschillende woningentypen (traditioneel en houtskelet gebouwde vrijstaande en geschakelde woningen) uitgevoerd binnen een tijdsperiode van een tot drie jaar. Het onderzoek concludeerde dat 65% van de woningen minder luchtdicht waren geworden met een gemiddelde stijging van 1,5 m3 / (h.m2) bij 50 Pa, terwijl de resterende 35% met een gemiddelde stijging van 0,63 m3 / (h.m2) bij 50 Pa min het iets beter deden. Een verdere vergelijking in de tijd tussen de verschillende woningtypen, bouwmaterialen, verwarmings- en ventilatiesystemen en de veranderingen in de luchtdichtheid bleken de prestatie tot op zekere hoogte te beïnvloeden. Hierbij dient uiteraard rekening te worden gehouden met de beperkte schaal van het onderzoek.
Het waarborgen van luchtdichtheidsprestaties op lange termijn is cruciaal. Dit is een erg complexe onderzoeksgebied omdat de duurzaamheid van luchtdichtheid van vele factoren afhankelijk is . Bovendien zijn deze factoren in sommige gevallen ook nog eens moeilijk objectief in te brengen.
De factoren die van invloed zijn, variëren van de kwaliteit van het ontwerp en de installatie tot de interactie tussen bewoners. Dit verklaart mogelijk ook de verschillen tussen de voorlopige conclusies van de uitgevoerde onderzoeken. De rapporten van Erhorn et al. (2009) en Bossard en Menti (2013), richtten zich op extreem luchtdichte en zeer energiezuinige gebouwen waarbij waarschijnlijk veel aandacht is besteed aan het ontwerp en de uitvoering voor luchtdichte detailleringen. Ook is het waarschijnlijk dat de bewoners van deze woningen bewust zijn van de schade die ze kunnen aanrichten aan luchtdichte gebouwschil, bijvoorbeeld bij het boren van gaten in muren. Daarom is het niet verwonderlijk dat hun resultaten minder afwijking vertonen tussen de eerst en de vervolgmetingen dan de derde studie uitgevoerd op “standaard” huizen.
Om op dit gebied voortgang te boeken is het belangrijk om data te verzamelen van een hoger aantal woningen door een grotere steekproef te nemen. Heb jij ervaring met hoe de prestaties van de gebouwschil zich door de jaren heen ontwikkelen of wil je hierover je mening geven? Doe dan mee met de discussie op LinkedIn of neem contact met ons op. Misschien kunnen we samen een onderzoek opzetten om de duurzaamheidsprestaties van de gebouwschil in kaart te brengen.
Bron: TightVent
